De uitslag van een paar weken hard weken is binnen: Margriet is geslaagd (een mager zesje voor tracking maar de andere 17 modules en praktijk allemaal prima) en Ad is net gestruikeld over de modules geology, taxonomy en arthropods. Vooral tracking (herkennen van sporen) vonden we erg lastig. Zijn de pootafdrukken van een duizendpoot en een olifant nog heel redelijk van elkaar te onderscheiden; zodra je moet kiezen tussen een van de antilopen of tussen soorten vogels wordt het een stuk moeilijker.
Het bestuderen van uitwerpselen om daar vervolgens iets zinnigs over te zeggen was even wennen maar uiteindelijk zaten wij ook gretig te onderzoeken of er nou wel of geen stukjes boombast in de bolus te vinden waren (wel: dan olifant / geen: dan nijlpaard of neushoorn. Dat hangt dan weer van de soort gras en de vorm af) Uiteindelijk kregen we er zelfs lol in en het Ad deed al snel volop mee aan de 'spitting competition': het zo ver mogelijk uitspugen van Impala keuteltjes.
Dat harde werken is trouwens geen grapje: we hebben nog nooit in onze studie carriere zo hard moeten leren.
De 2e helft van de cursus hebben we doorgebracht in Mabula Game Reserve. Daar zitten ook de 'big five'. Deze grote jongens lieten ons tentenkamp redelijk met rust. Het kleinere gespuis daarentegen was weer hinderlijk aanwezig. Een stel burrowing crickets (het luidste insect ter wereld) was 's avonds altijd zeer aktief en hoewel de studenten geacht worden te houden van 'al wat leeft' en ons te gedragen naar de code "respect that we are in their space" zagen we ons toch genoodzaakt hun muzikale uitingen wat te temperen om onze trommelvliezen te sparen. Een schorpioen tussen de tenten hebben we ook de toegang verder ontzegd. De tenten en nabije omgeving vonden we toch meer "our space".
Na de instructies hoe om te gaan met een geweer bleek Ad een verdienstelijke schutter. De met zand gevulde fles heeft het niet overleefd.
Terwijl het in Nederland maar niet ophoudt met vriezen en sneeuwen is het hier vaak zo rond de dertig graden. Af en toe zijn er spectaculair heftige onweersbuien. Prachtig, zo lang je droog staat om er naar te kunnen kijken.
Als je ergens voor slaagt geef je een feestje, maar ik ben niet uitgenodigd! Nou ja, toch maar gefeliciteerd dan. EN DAN NU....... op naar fase 2, met de camper, haha, en ik maar denken dat het afzien wordt, daar in Afrika. Ik zag ook nog een stukje TELEVISIE op een foto!! Ja ja, errug hoor, die armoe.
BeantwoordenVerwijderenLeuk te horen dat het jullie goed gaat. We blijven het volgen!
Heel veel lieefs van Mony en mij.
Edu
Margriet geslaagd als Ranger! Dat heb je dan toch weer even goe gedaan ("suuper"!!) Met je resultaatsgerichtheid en ondernemerschap hadden wij hier natuurlijk niks anders verwacht! Het straalt zo van jullie verhaallijn en foto's af hoe hard jullie het naar je zin hebben en hoe uitdagend het avontuur is waar jullie aan begonnen zijn. Ik ben zo mijn eigen avontuur begonnen; Ben nl. net terug opgestart en combineer nu "anders leren leven met een versleten rug" (= max 45 min zitten aan 1 stuk, max 1uur autorijden etc...) met de energie en uitdagingen van de voor mij ideale job bij het bedrijf waar ik zo van hou! Een persoonlijke challenge in 2010...
BeantwoordenVerwijderenVeel plezier nog en hou je haaks!
Ina