Kamperen blijkt een blanke aangelegenheid in ZA. De hele dag als je door dit prachtige land rijdt zie je mensen van allerlei kleurschakeringen maar zodra je op de camping bent voert blank de boventoon. Bovendien zijn het voornamelijk Afrikaans sprekenden. Engels hoor je er nauwelijks. Zelfs als wij in het Engels beginnen antwoorden ze niet zelden in het Afrikaans. Als je dan ook nog ziet dat ze hun caravan "woonwaen" (inderdaad; zonder g) noemen moet je haast concluderen dat kamperen Nederlanders in het bloed zit. De Nederlandse immigranten zijn destijds als 'voortrekkers' Zuid Afrika ingetrokken met hun woonwagen en zetten deze traditie nu tijdens de weekenden voort. Wij passen hier dan ook naadloos in met ons 'nomaden bestaan', zoals een vriendin het noemde. Onze trektocht voerde tot nog toe langs:
-het Kruger park, waar we ons midden in een natuurdocumentaire waanden toen een troep leeuwen een pas gevangen wildebeest verorberde en nadat ze genoeg gegeten hadden er schijnbaar uit het niets tientallen gieren en maraboe's aan kwamen vliegen om te vechten om de resten van het karkas.
- De Blyde Rivier Canyon waar we een prachtige wandeltocht langs de 'drie rondavels' maakten (en Margriet de conclusie trok dat er even stevig aan de conditie gewerkt moet worden)
- Pelgrims Rest, een dorp dat redelijk in oude staat bewaard is gebleven waardoor je een goede indruk krijgt van hoe de goudzoekers daar vroeger geleefd hebben (we hebben nog even gezocht maar geen korrel goud meer kunnen vinden dus we hopen maar weer dat de beurskoersen zich herstellen)
- St Lucia Wetland nature reserve (aan de kust onder Mozambique) waar tropisch bos zich uitstrekt tot aan de oceaan met daartussen alleen een hagelwit, verlaten strand. De kampeerplaatsen zijn ook schaars bezet waardoor de altijd op een makkelijk maaltje loerende Vervet monkeys hun aandacht moeten concentreren op slechts enkele menselijke voedselbronnen. Dit geeft ze veel tijd om uit te vissen hoe je een tent open kunt krijgen of hoe je toch eten kunt halen uit de 'animal proof' prullebakken.
-via Scottburgh, Oribi Canyon naar Port St John aan de Wild Coast waar je geweldige wandeltochten kunt maken langs de kliffen die steil oprijzen uit de oceaan. Een beetje zoals in Ierland en Schotland maar dan met heel mooi zonnig weer.
Is er al zoiets als WK koorts hier? Volgens Ad wel, maar voor hem is het dan ook een gespreksonderwerp. De Zuid Afrikanen hebben overigens zelf geen fiducie in de prestaties van hun team. Sommigen verwachten dat Nederland het wel ver zal schoppen. Of dat zo is zal de tijd leren. Voorlopig moeten wij ons een weg banen door de wegwerkzaamheden langs alle aanvoer routes naar de steden waar de WK stadions staan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten