Kaapstad & Stellenbosch e.o.

De geneugten van de stad, we waren ze bijna vergeten. Maar dit is dan ook niet zomaar een stad, dit is Káápstad waar zoveel afwisseling is dat je je nauwelijks kunt voorstellen dat het om maar één plek gaat.
Van de wandeltocht door het historische centrum (waar nog veel van de VOC invloed te zien is), het 'Waterfront' (de gezellige terrasjes, winkeltjes en een werkende haven en werf gezamenlijk zorgen voor een bruisende sfeer), de internationale mix van mensen (en zakkenrollers die door Ad meteen in het begin van hun criminele poging aan de kant geslagen werden), de betoverende botanische tuin tot de panoramische schoonheid van de Tafelberg, het is allemaal even prachtig. Voor de voetbal liefhebbers: het stadion is ook indrukwekkend en bijna klaar voor de wedstrijd Nederland-Kameroen (… ik had ook de Belgische wedstrijd willen noemen maar die schijnt er niet te zijn).
Ook de kustlijn is hier weer spectaculair. Vooral de Chapman drive met aan de ene kant de kliffen en de oceaan en aan de andere kant de bergen (12 apostelen en tafelberg) is adembenemend.
Aan de randen van de stad vind je wijnlandgoederen (oa Constantia), mooie stranden met lounge barretjes waar de internationale jet-set (en onze eigen Gordon die hier kennelijk een huis heeft) zich vermaakt en dorpjes waar kunstenaars hun artistieke kwaliteiten aan de man proberen te brengen.
Dieren zijn er ook genoeg te zien. Niet de big 5 of zo maar wel veel zeehonden, dolfijnen en vogels, zelfs een hele pinguin kolonie. Het zou helemaal niet erg zijn om hier een poos te wonen. Collega's van KPNQWest die hier op vakantie waren werden op slag verliefd op het gebied en zijn hier daadwerkelijk gaan wonen. Tijdens (uiteraard) een heerlijke braai vertelden ze honderduit over hoe ze hun (zaken)leven hier hebben opgebouwd. Peter en Daniella zijn een IT bedrijf gestart en Juergen een kitesurf school. Hoewel Margriet nog graag wil leren kite surfen wordt dit plan dankzij de erg harde wind, hoge golven en ijskoude zee hier uitgesteld tot een meer beginnersvriendelijke omgeving.
Onze wijnproeftoer langs Stellenbosch, Paarl en Franschoek was een minder groot succes. Of juist wel, het is maar hoe je het bekijkt. We hadden een hele lijst van befaamde wijnhuizen opgesteld waar we overal de 'award winning' wijnen zouden proeven. Maar omdat Margriet het zonde vond om de wijnen uit te spugen was ze aan het eind van de ochtend al compleet gevloerd. Ad heeft later die dag nog wel erg genoten van het eten in de 'Tasting Room' in Franschoek; alom erkend als een van de beste 50 restaurants ter wereld. Margriet schijnt daar ook bij te zijn geweest.

Eastern Cape & Route 62

Zijn er teveel olifanten in Zuid Afrika? Dat leek ons een onzinnige vraag gezien het aantal akties (liedjes, handtekeningen, boycots) dat er nog steeds gaande is om de olifanten te redden. Kennelijk is de olifant nog bedreigd toch? Dat is ook zo als je het beschouwt vanuit het verleden toen er grote groepen vrijelijk door zuidelijk Afrika trokken. Dan zijn de tienduizenden die er nog over zijn niet veel. Maar als hun levensruimte vervolgens beperkt wordt tot een paar natuur reservaten dan wordt het een ander verhaal. Het Kruger zit met zijn 20.000 olifanten bijvoorbeeld aan de grens van wat het gebied kan hebben.
Voorstellen om te ‘cullen’ (afschieten) vielen slecht bij het publiek en leidden meteen tot internationale protesten en een vermindering van het toerisme.
Verplaatsen valt om voor de hand liggende redenen ook niet mee. Een olifant kun je gratis krijgen zolang je maar de hele familie adopteert (anders worden ze gek van verdriet), er een goede plek voor hebt en zelf het vervoer betaalt. Goeie verkoper die het dan nog lukt een klant te vinden.
Kleinere aantallen kunnen ze nog steriliseren maar als het om duizenden gaat wordt ook die optie lastiger. Dus vertelde de zeer kundige Xhosa gids (hij had NQ level 4, het hoogste niveau in fieldguiding, dus als ‘level 1-er’ keek ik vanzelfsprekend erg naar hem op. Met hem mochten we te paard het Addo park in. De andere dieren zien en ruiken vooral het paard en gaan onverstoord door met waar ze me bezig waren) ) dat er toch ‘geculd’ wordt maar dat ze dat zo onopvallend mogelijk doen. Het schieten gebeurt vanuit helikopters in druk bezochte toeristen gebieden dus hoe ze dat onopvallend doen is me een raadsel.
We hadden dat aan de ene kant wel eens willen meemaken omdat het een interessant dilemma is en de taak van een game ranger tenslotte verantwoord natuurbeheer omvat. Maar toen we in Addo Elephant park omringd waren door de meeste van de 450 olifanten die het park rijk is en de jonkies zagen spelen voorzover de zeer beschermende volwassenen dat toelieten, leek ons dat een beter beeld om te bewaren op ons netvlies.
Laten we hopen dat het menselijk deel van de wereldbevolking de wijsheid kan opbrengen om niet het hele aardopppervlak voor zichzelf op te eisen maar ook andere soorten de ruimte te gunnen. Die notie is hier overigens nog niet echt aangeslagen want de traditie schrijft hier nog steeds grote gezinnen voor. Traditie vinden velen zo belangrijk dat het lijkt alsof het verleden ze meer aan het hart gaat dan de toekomst.

We komen ook door dorpen waar hele nieuwe culturen ontstaan omdat zoekende individuen uit de hele wereld daar neergestreken zijn. Zoals Barrydale (aan de Route 62) waar de plaatselijke bevolking vond dat wij ons daar ook moesten settelen. Maltese koffie, Duitse taart, Kroatische gastvrijheid en een Franse manicure werden in de strijd gegooid om ons te overtuigen. Het verhaal over de positieve spitituele energie dankzij de samenkomst van vele aardstralen precies onder Barrydale (ook zeer bevorderlijk voor yoga) deed ons nog aarzelen maar we hebben onze tocht langs de route 62 tocht verder voortgezet.

Ons energie niveau kent zo z’n ups en downs. De ups komen van wandeltochten (en klauterpartijen) langs de spectaculaire kust van bijvoorbeeld Tsitsikamma park. Of het ontdekken van een kolonie African sacred ibissen (met daarbij de nesten van de Southern masked weaver) tijdens een andere wandeling. De downs komen van de heerlijke maaltijden (struisvogelbiefstuk uit Oudtshoorn, de struisvogelstad van ZA) voorafgegaan door een vonkelwijn, vergezeld door een Shiraz cabernet sauvignon en afgesloten met een Muscadel. Op die momenten is het ‘ablution block’ op de camping nog iets verder lopen dan anders.

Voor meer foto's kijk op wereldreis2010.phanpare.com

Camper tour ZA

Kamperen blijkt een blanke aangelegenheid in ZA. De hele dag als je door dit prachtige land rijdt zie je mensen van allerlei kleurschakeringen maar zodra je op de camping bent voert blank de boventoon. Bovendien zijn het voornamelijk Afrikaans sprekenden. Engels hoor je er nauwelijks. Zelfs als wij in het Engels beginnen antwoorden ze niet zelden in het Afrikaans. Als je dan ook nog ziet dat ze hun caravan "woonwaen" (inderdaad; zonder g) noemen moet je haast concluderen dat kamperen Nederlanders in het bloed zit. De Nederlandse immigranten zijn destijds als 'voortrekkers' Zuid Afrika ingetrokken met hun woonwagen en zetten deze traditie nu tijdens de weekenden voort. Wij passen hier dan ook naadloos in met ons 'nomaden bestaan', zoals een vriendin het noemde. Onze trektocht voerde tot nog toe langs:
-het Kruger park, waar we ons midden in een natuurdocumentaire waanden toen een troep leeuwen een pas gevangen wildebeest verorberde en nadat ze genoeg gegeten hadden er schijnbaar uit het niets tientallen gieren en maraboe's aan kwamen vliegen om te vechten om de resten van het karkas.
- De Blyde Rivier Canyon waar we een prachtige wandeltocht langs de 'drie rondavels' maakten (en Margriet de conclusie trok dat er even stevig aan de conditie gewerkt moet worden)
- Pelgrims Rest, een dorp dat redelijk in oude staat bewaard is gebleven waardoor je een goede indruk krijgt van hoe de goudzoekers daar vroeger geleefd hebben (we hebben nog even gezocht maar geen korrel goud meer kunnen vinden dus we hopen maar weer dat de beurskoersen zich herstellen)
- St Lucia Wetland nature reserve (aan de kust onder Mozambique) waar tropisch bos zich uitstrekt tot aan de oceaan met daartussen alleen een hagelwit, verlaten strand. De kampeerplaatsen zijn ook schaars bezet waardoor de altijd op een makkelijk maaltje loerende Vervet monkeys hun aandacht moeten concentreren op slechts enkele menselijke voedselbronnen. Dit geeft ze veel tijd om uit te vissen hoe je een tent open kunt krijgen of hoe je toch eten kunt halen uit de 'animal proof' prullebakken.
-via Scottburgh, Oribi Canyon naar Port St John aan de Wild Coast waar je geweldige wandeltochten kunt maken langs de kliffen die steil oprijzen uit de oceaan. Een beetje zoals in Ierland en Schotland maar dan met heel mooi zonnig weer.
Is er al zoiets als WK koorts hier? Volgens Ad wel, maar voor hem is het dan ook een gespreksonderwerp. De Zuid Afrikanen hebben overigens zelf geen fiducie in de prestaties van hun team. Sommigen verwachten dat Nederland het wel ver zal schoppen. Of dat zo is zal de tijd leren. Voorlopig moeten wij ons een weg banen door de wegwerkzaamheden langs alle aanvoer routes naar de steden waar de WK stadions staan.