De geneugten van de stad, we waren ze bijna vergeten. Maar dit is dan ook niet zomaar een stad, dit is Káápstad waar zoveel afwisseling is dat je je nauwelijks kunt voorstellen dat het om maar één plek gaat.
Van de wandeltocht door het historische centrum (waar nog veel van de VOC invloed te zien is), het 'Waterfront' (de gezellige terrasjes, winkeltjes en een werkende haven en werf gezamenlijk zorgen voor een bruisende sfeer), de internationale mix van mensen (en zakkenrollers die door Ad meteen in het begin van hun criminele poging aan de kant geslagen werden), de betoverende botanische tuin tot de panoramische schoonheid van de Tafelberg, het is allemaal even prachtig. Voor de voetbal liefhebbers: het stadion is ook indrukwekkend en bijna klaar voor de wedstrijd Nederland-Kameroen (… ik had ook de Belgische wedstrijd willen noemen maar die schijnt er niet te zijn).
Ook de kustlijn is hier weer spectaculair. Vooral de Chapman drive met aan de ene kant de kliffen en de oceaan en aan de andere kant de bergen (12 apostelen en tafelberg) is adembenemend.
Aan de randen van de stad vind je wijnlandgoederen (oa Constantia), mooie stranden met lounge barretjes waar de internationale jet-set (en onze eigen Gordon die hier kennelijk een huis heeft) zich vermaakt en dorpjes waar kunstenaars hun artistieke kwaliteiten aan de man proberen te brengen.
Dieren zijn er ook genoeg te zien. Niet de big 5 of zo maar wel veel zeehonden, dolfijnen en vogels, zelfs een hele pinguin kolonie. Het zou helemaal niet erg zijn om hier een poos te wonen. Collega's van KPNQWest die hier op vakantie waren werden op slag verliefd op het gebied en zijn hier daadwerkelijk gaan wonen. Tijdens (uiteraard) een heerlijke braai vertelden ze honderduit over hoe ze hun (zaken)leven hier hebben opgebouwd. Peter en Daniella zijn een IT bedrijf gestart en Juergen een kitesurf school. Hoewel Margriet nog graag wil leren kite surfen wordt dit plan dankzij de erg harde wind, hoge golven en ijskoude zee hier uitgesteld tot een meer beginnersvriendelijke omgeving.
Onze wijnproeftoer langs Stellenbosch, Paarl en Franschoek was een minder groot succes. Of juist wel, het is maar hoe je het bekijkt. We hadden een hele lijst van befaamde wijnhuizen opgesteld waar we overal de 'award winning' wijnen zouden proeven. Maar omdat Margriet het zonde vond om de wijnen uit te spugen was ze aan het eind van de ochtend al compleet gevloerd. Ad heeft later die dag nog wel erg genoten van het eten in de 'Tasting Room' in Franschoek; alom erkend als een van de beste 50 restaurants ter wereld. Margriet schijnt daar ook bij te zijn geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten