minderheidsgroepen. Dan denk je toch al snel aan obscure groepjes mensen in fotogenieke, maar achterhaalde kleding. Die kleding is inderdaad oogverblindend mooi. Je blijft foto’s maken. De term ‘minderheid’ is weliswaar in Chinees verband correct maar je hebt het dan wel over groepen die ieder talrijker zijn dan het aantal inwoners van menig Europees land. Ze hebben een ander uiterlijk, eigen religie en taal met een uniek schrift. Of hun manier van leven de culturele wals van de Han Chinezen en de modernisering overleeft valt te bezien maar vooralsnog lijkt het springlevend..JPG)
In dorpen als Lijiang (foto) en Dali is de autenthieke architectuur prachtig bewaard gebleven. Dat vinden de Chinezen zelf ook en daarom komen ze er met busladingen tegelijk naartoe om de sfeer van het ‘China van weleer’ te ervaren. Het grappige is dat het daardoor inmiddels erg toeristisch is maar niet met westerlingen. Voor deze Chinese toeristen zijn wij overigens ook een bezienswaardigheid. We staan op honderden van hun foto’s.
Soms komen we andere westerse toeristen tegen. Het gesprek gaat dan vaak over wie waar net geweest is of naartoe gaat. Maar de laa
tste keer werden er opeens ervaringen uitgewisseld over malaria pillen. Huh? Malaria pillen? Dat hoeft hier toch helemaal niet? Toch hadden de Belgische, Duitse en Nederlandse reizigers een recent advies gekregen om ze wel te slikken. Verdorie zeg, wij hadden er nog maar een paar en die dachten we voor Nepal te bewaren. Dus togen we de stad in om wat extra ‘drugs’ te scoren. Hadden we maar gemalen reptielen staartjes, galblazen van beren of diverse soorten paddestoelen nodig gehad. Die zijn hier volop te krijgen. Het werd een verbazingwekkende, vermakelijke maar vruchteloze zoektocht. Gelukkig hebben we wel anti-muggen melk met DEET bij ons. Daar doen we het voorlopig dan maar mee.
De dag ervoor waren we nog op de fiets naar de ‘famous Dr. Ho’ gegaan. Deze kruidendokter heeft een hoofdrol gespeeld in verschillende boeken en documentaires. Het schijnt dat hij talloze VIP’s van hun kwalen heeft verlost (hij liet ons ook een bedankbrief van Balkenende lezen. Ad vond dat Dr. Ho die geneeskrachtige sessie beter achterwege had kunnen laten) Hij ging zó op in zijn eigen beroemheid dat wij het al snel zat waren en weer naar buiten gingen, een beduusde Dr. Ho achter latend.
De manier van doen van de Chinezen blijft ons verbazen. Hun doelgerichtheid laat volstrekt geen ruimte voor enig gevoel voor stijl. Toen we de serveerster gister vroegen waar het tweede gerecht bleef ging ze zonder te reageren naar achteren. Ze bleef lang weg dus wij begonnen maar vast samen aan het ene gerecht. Na een poos kwam ze toch aangesjokt maar met lege handen. Ze pakte de schaal op onze tafel en kieperde zonder enig ceremoniëel de volledige inhoud op mijn bord. Ze liep met de lege schaal weer naar achteren en kwam even later terug met het tweede gerecht op diezelfde schaal en zette dat weinig zachtzinnig neer. Zo, probleem opgelost.
Voor meer foto’s zie: http://wereldreis2010.phanfare.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten