Het geeft natuurlijk geen pas om ruim 1.3 miljard mensen over één kam te scheren. Toch zou ik met de gemak de stelling aandurven dat Chinezen een luidruchtig volk is. Ze opereren meestal in groepen en op de een of andere manier hebben juist altijd de mensen aan de uiterste einden elkaar van alles te vertellen. En dat moet dus geschreeuwd worden. Ze schreeuwen ook door de mobiele telefoon, altijd en overal. Gisteravond waren we naar een wonderschone voorstelling van regisseur Zhang Yimou (die ook de openingsceremonie van de Olympische spelen heeft geproduceerd) in een al even betoverend openlucht theater dat aan een meer tussen de Karstbergen van Yangshuo ligt. De Chinezen die tijdens de voorstelling nog binnen komen doen dat al druk pratend (= schreeuwend). Ze blijven ook gewoon mobiel bellen. Iedereen binnen handbereik heb ik hardhandig tot stilte gemaand. Iemand anders aanspreken op zijn/haar gedrag schijnt hier ‘not done’ te zijn maar effektief was het wel.
Wat je ook makkelijk kunt beweren is dat het smeerpoetsen zijn. Zelf hebben ze daar denk ik geen erg in, ze zijn niet anders gewend. In ons hotel in Shilin was het duidelijk dat het eten bij de vorige bewoner beslist niet goed gevallen was. Dus wij vroegen aan het personeel of ze het toilet even schoon wilden maken. Ze haalden een smoezelige doek uit de keuken (we hopen dat die vervolgens niet retour is gegaan) en waren daar ruim 10 minuten druk mee in de weer. Toen ze klaar waren en we gingen kijken zaten de spetters nog overal. Dan maar naar een ander hotel. Daarvan was de stortbak kapot, deed de warme douche het niet en brak een poot van de kruk af waar Ad op ging zitten, maar dat terzijde. Maar zelfs al die miljoenen smeerpoetsen kunnen niet op tegen het enorme leger aan straatvegers dat gewapend met takkenbossen en zwabbers de straten, trottoirs en (met gevaar voor eigen leven) snelwegen brandschoon houdt.
Op meerdere terreinen wordt er overigens wel wat gedaan tegen de vervuiling. Je krijgt nooit een plastic tas bij aankopen. Als je een wilt hebben moet je die betalen en dan is het vaak ook nog een stoffen exemplaar. Overal zie je zonneboilers op de daken. Het nadeel daarvan is wel dat het 5 tot soms wel 10 minuten duurt voordat je warm water in de douche hebt. Dat is natuurlijk een enorme verspilling van water (een mooie uitdaging voor de technici onder ons?). Verder zijn zeker in steden de meeste brommers electrisch. Ze stinken niet en zijn heerlijk stil. Dat laatste vinden de Chinezen dan weer jammer dus compenseren ze dat door veelvuldig en langdurig te claxonneren.
Het natuurschoon dat we deze week per bus, taxi, fiets, bamboe vlot en lopend (een draagstoel had ook nog gekund maar dat vonden we te genant) doorkruisten vonden we ronduit schitterend. De bizarre rotsformaties van Shilin kunnen zich makkelijk meten met parken in de Grand Circle in de US. De eivormige Karstbergen langs de rivieren van Yangshuo zijn zeker zo mooi als de beroemde Halong Bay in Vietnam. En de uitgestrekte rijstterrassen die als duizenden spiegels de bergen bij Ping’an weerkaatsen zijn de grootste ter wereld.
Tijdens onze tochten maken we vaak gebruik van lokale chauffeurs en gidsen. Daar zijn we positief verrast over: mensen zijn hulpvaardig en punctueel. Onderhandelen zit ze in het bloed en als ze een kans zien om geld te verdienen zullen ze dat niet nalaten maar ze houden zich aan afspraken. Als we vooraf 10 hebben afgesproken dan blijft dat zo. In hun ogen zijn wij natuurlijk makke schapen als het om onderhandelen gaat en daarom proberen ze ons van alles te verkopen. Toch zijn de echte ‘big spenders’ de vele Chinese toeristen zelf. Die kopen zich echt helemaal suf. Dit wordt ook erg gestimuleerd door de overheid. Een maatregel die ze daartoe hebben genomen is het limiteren van het bedrag dat je op de bank mag hebben staan. Volgens horen zeggen is dat 50.000 Yuan, zo’n kleine 6000 Euro. De rest moet je in een oude sok bewaren of liever dus: spenderen volgens het nieuwe Chinese spreekwoord: “money makes the world go round”.
Voor meer foto’s zie: http://wereldreis2010.phanfare.com
Goh, Het blijft verbazingswekkend wat een indrukken jullie opdoen. Ik word al duizelig bij het lezen alleen! Over culturele sensitiviteit gesproken. Charlotte gaat ook "abroad". Zij verhuist met hebben en houwen (man en kinderen) voor 3 jaar naar Johannnesburg (maar dat zal je misschien al wel geweten hebben). En voor de rest hopen wij dat de "ash cloud" NOT the world around gaat en onze internationale account meeting dan in uitgesteld relay toch kan doorgaan. We gaan dus ook weer voor allerlei indrukken zij het dan iets kleinschaliger dan jullie. Nog heel veel genot, pas op voor die malariamuggen en hou je rug in ere! Groeten, Ina
BeantwoordenVerwijderen